Koły osinnje łystja zhoraje –
Łetyt' iz dymom w nebo.
Prymary w bezodni – litajut' chmary,
Komu ż wony treba?!
Nichto wse odno ne czuje sołodoszcziw...

Ja wypuszczu wsju wodu z kranu,
Wykynu wes' swij lid i razom z nym
My rostanem,
Ty ż wse odno ne łjubysz chołod.

Na słuch nastroju nerwy pid swoji arhumenty,
Wykynu wsi zajwi ełementy –
Wy wsi nedostupni abonenty,
Koły potribna rozmowa.

Pryspiw:
Ne jdy. (3)

I jak zawżdy,
Nemaje sliw.
Ne stanet'sja, jak ja chotiw.
I znow kudys' nese
Wid ałkohołju sumne łyce.

Pryspiw