Biły snihom zameło łjubow moju.
Pidu po slidach i nanowo tebe wpołjuju,
A nawkoło tuman i nedosjażnist'.
Koły jde mowa pro take, – do bisa czesnist',
Do bisa porjadnist'!

Pryspiw:
Zameło łjubow moju...
Biłym snihom zameło...

Biłym snihom zameło moju wesnu.
Chowajsja skilky choczesz,
Chowajsja de zawhodno,
Chowajsja – wse odno znajdu!
Stukała ciłu nicz sama w moje wikno z płaczem.
Mem – ty do ranku znykła.
Ja namałjuwaw tebe na połotni doszczem.

Pryspiw

Biłym snihom zameło moju mału...
Jak ryba w okeani, ta bez tebe kam’janiju i tonu...
Nu, nu... nu...
Wpiznaju twij obraz u witrjanych prymarach.
Nu, chocz pidkazku skaży:
Twij czowen, na jakych szwartujet'sja pryczałach?!

Pryspiw