I mynułe okryjet'sja tinnju zemnoju:
Ce buło ne zi mnoju, buło ne zi mnoju...
Wodewilni sjużety i dramy deszewi,
I amurowi striły, i jichni miszeni...
Mij uczynok, szczo serce trojudyt' dokorom;
Łjuta zazdrist' moja, za jaku meni sorom;
Tajni jazwy hańby, opohanene łoże...
Ni, c'oho ne buło, (2)
Ta i buty ne może.

Nas żaha spomynannja oszukuje tonko:
Tam, w mynulim, ne my, łysz pusti obołonky...
Wypadkowi odbytky, łynowyszcza zbljakli,
Teatralni kostjumy z odżyłych spektakliw...
Chto sebe rozhubyw – toj szukaj de spromoha,
Ta łysze ne w mynulim, ne w ńomu, na boha...
Szczo mynaje – łyszim jomu myrno mynuty:
Sławsja, czase, za te, (2)
Szczo tebe ne wernuty.