Ja wtomyws'... snahy nemaje...
Myła, pożalij!
Wże do mene ne litaje
Mrij błakytnych rij.
Nicz spustyłas'. Sjajut' zori
W temnij wyszyni,
W nezmirjanomu prostori
Switjat'sja wohni.

Misjac' sjaje... sad drimaje,
Witer szepcze szczos',
Strunkyj jasen odmowljaje,
On spiwaje chtos'...
Ta u serci zhasła zirka,
Pisnja ne dzwenyt',
A rydaje hirko, hirko,
Mołyt' i kryczyt'.

Jak by myła usmichnułas',
To w duszi mojij
Pronesłysja b, strepenułys'
Zhraji niżnych mrij.
Jak by hołos niżnyj, tychyj,
Łjubyj załunaw –
Na chwyłynu b, może, łycho
Win tjażke pryspaw.

Smich jasnyj, jak deń błakytnyj,
Ne dzwenyt'... ja sam
Odynokyj, bezprywitnyj
Widdajus' pisnjam. (wes' kupłet – 2)