Wasylky u poli, wasylky u poli,
I u tebe, myła, wasylky z-pid wij,
I haji synijut', hen, na wydnokoli,
I synije szczastja u duszi mojij.

Odsijajut' roky, mow chmarky nad namy,
I os' tak u poli budut' dwoje jty,
Ałe nas ne bude... Może, my kwitkamy,
Może, wasylkamy stanem – ja i ty.

Tak że bude połe, jak teper, synity,
I chmarky łetity w newidomyj czas,
I druhyj, dałekyj, spownenyj prywitu,
Z ridnymy oczyma poriwnjaje nas.