Oj pid dubom, pid zełenym czubom sjajała zorja,
A u haju slipyj kobzar błukaje bez powodyrja...
W nebi kuroczka litaje, chocz ne ti kryła,
Ukrajina het' slipaja, chocz i ne stara!

Oj k poli zołota pszenycja wyrosła w uklin,
Naszij Łjudi po samiji hrudy, a Witi – do kolin.
A małeczi – hen po płeczi kołos dostaje,
A heroja z hołowoju win nakrywaje!

Oj pid dubom, pid zełenym misjac' zaswityw,
A u haju z kobzarem huljajut' wże szist' powodyriw...
W nebi kuroczka litaje – wże tiji kryła,
Ukrajina prozriwaje, ta uże stara!