Wse ce buło z toboju.
Wse ce buło zi mnoju...
Ja ne czytaju bilsze
Znakiw nad hołowoju...
Perewertałos' nebo
Foto t'mjaniły jaskrawi
Distaty rukoju soncja
Żyty tak pizno, wmyraty rano...

Pryspiw:
Ałe w odyn jasnyj deń
Koły zupynyt'sja swit
Ja usmichnus' tobi tak
Szczo roztopłju mertwyj lid
Ałe w odyn wicznyj deń
Koły zupynyt'sja swit
Ja powedu tebe za kraj,
De bude Kurt, de bude Sid...

My ne czytały w nowynach,
Oczi zakrywszy łowyły
Zwuky piseń dałekych,
Hołos płanety bezsyłyj...
Szczo ty robyty budesz
W ostanni swoji chwyłyny
Zakinczym na odnij noti
Zirwawszys' u nebo synje...

Łetiły mista na zachid, zori j twoji komety,
Łjudy łetiły bezdumno, porwani witrom hazety
Za nymy dumky, pociłunky i oczi,
Łetiły prożyti dni, newyspani noczi...
I padała wicznist', a ja w czorne nebo
Z perszymy notamy łamajuczy rebra,
Z dachamy u kosmos twoji okuljary,
Łamałas' zemlja, a my hrały i hrały...
I duszi zirwałys' w chaosi bezmeżżja,
I ja wże ne budu takym obereżnym,
W ostannju sekundu, za myt' ja prokynus'...
Pobaczywszy swit, de na płjus ljaże minus...