Dawno i dawno poproszczałasja maty
Iz synom, szczo wże ne wernuwsja nazad.
A synowi pachnuw barwinok chreszczatyj
I snyłysja oczi w slozynkach.

Rozstłałys' szljachy tak dałeko,
Za hory, za wody, za neba błakyt'!
Na pokłyk serdec' ukrajins'kyj łełeka
S'ohodni z witannjam nechaj pryłetyt'.

Pryspiw:
Horyt' dusza, nemow bahattja,
Ne widhoryt' uże wiky.
Uklin wam, sestry, uklin wam, brattja,
Pryjmit' łjubowi rusznyky!
Horyt' dusza, zoryt' nebesno,
Rozdarjuje tepło swoje.
Uklin wam, brattja, uklin wam, sestry,
Za te, szczo wy buły i je!

Oj, dolja kotyła u smutku i hori,
Buwało, litała z pidbytym kryłom.
Ne wsoch Ukrajiny widirwanyj koriń,
Proris win za morem kłenowym łystkom.
Wże sto rokiw c'omu kremeznomu kłenu,
Wid ńoho nowi zełenijut' hiłky.
Pohljań, Ukrajino, prysłuchajsja, nene,
Toj kożnyj łystoczok – to dity twoji!

Pryspiw (2)