Żowti łystja padajut' na zemłju
I łetjat' na piwdeń żurawli
Serce żme wid tuhy i peczali
Tjażko slozy wtrymaty meni
Ja nikoły, myła, ne zabudu
Jak z tobow striczałys' bilja riczky
Ty kazała "Ja łjubyty budu"
Ta dała na pam’jat' żowti striczky

Pryspiw:
Żowti striczky – symwoł rozłuky i peczali
Żowti striczky – bilsze nadiji ne maju
Żowti striczky – baczu tebe uwi sni
Żowti striczky – noczi zihrijte moji

Ja pojichaw u kraji dałeki
Ta striczky z soboju zabyraw
W jasnyj deń chowaw jich w czemodani
A wnoczi z soboju w liżko braw
I teper meni ne treba, myła
Tiła twoho żadnoho do łjubowi
Chocz ty mene zowsim rozłjubyła
Ta striczky teper zawżdy zi mnoju

Pryspiw (2)

Osiń, pustyj pljaż. Ja idu wzdowż kromky pryboju i szukaju na pisku slidy twojich bosych nih. Ta marno. Wony dawno zmyti chwyljamy. Zamist' nych ja baczu rizni suchi mors'ki rosłyny, napiwrozłożeni trupy ryb i pancyri krabiw. Ce wse symwoły naszoho mertwoho kochannja. Szczos' sołene na mojich hubach – szczo to – bryzhy pryboju? Ni, ce moji slozy. Moji hirki i sołeni slozy. Wony miszajut' howoryt'. Wse mynaje. Wse mynaje. Ne mynaje tilky łjubow...