Dobryj ranok, moja odynokoste,
Chołod chołodu, tysza tysz.
Cykłopicznoju odnookistju
Nebo dywyt'sja na Paryż.

Moja muko, ty chodysz po hrani.
Wczora buw ja – korol koroliw,
A s'ohodni popił zhorannja
Osidaje na żar koloriw.

Mertwi barwy, o ruky – mytari,
Na molbertach rozp’jatyj swit.
Ja – nadhrib’ja na c'omu cwintari.
Kyparysy horjat' w nebozwid.

Nebo hłucho nabrjakło hrozoju,
Wyhynajut'sja penzliw Chorty,
Czornym strusom pałeozoju
Perełamano horam chrebty.

Strumenije moje skłepinnja
Ja – pastuch, ja derewa pasu.
W kyszenjach, załatanych terpinnnjam
Ja kułaky do smerti nesu.

Samowytyj, nesamowytyj,
Ne Hohen, ne Sezan, ne Mane,
Ałe szczo ż ja możu zrobyty,
Jak w meni zabahato mene.

Win bożewilnyj, każut', bożewilnyj.
Szczo ż, może buty, win – ce ja.
Boże-wilnyj, boże, ja – wilnyj.
Na dobranicz, swobodo moja.