Weczir – mysływec',
Pidstrełene sonce
Nese u siromu jahdtaszi.
Tjahnut'sja chmary –
Skrywawłeni kryła.
Po trawach,
Po obriju,
Po duszi.
Uże sutenije,
Tuman kałamutno
Kłuboczytsja w synich jarach.
W taki chwyłyny
Mandriwnykam smutno.
Zdajet'sja dałekym szljach.
I rosy chołodni,
I wtoma nesterpna,
I steżka neprjama.
I płeczi wid noszi
Najłehszoji terpnut',
I na nicz prytułku nema.