Ty najharnisza diwczyna u naszomu seli!
Znajut' wsi pro ce na switi – i dorosli, i mali!
Ta i ja ż ne "prosto tak", a takoż "chłopec', chocz kudy",
Toż, dawaj, z toboju razom budem pachnut' i cwisty!

Ty pryjmy wid mene, sprawdi, harnych piwnykiw buket
I sidaj, skorisz, na ramu ty na mij wełosyped!
Wse, szczo je najkraszcze w switi, podaruju ja tobi!
Ałe ty smijeszsja w wiczi: "Załyszy use sobi!"

Pryspiw:
Ne dlja tebe kwitoczka rosła,
Ne dlja tebe kwitku maty poływała,
Ne dlja toho ja takoju harnoju zrostała,
Szczob sebe tobi tak łehko widdała!

Nu dobre, zrozumiło – ce wse mij wełosyped:
Ramu treba farbuwaty i bez katafotiw het'!
Zawtra, kraszcze, u Mykoły motocykła poproszu.
Ty todi mene piznajesz, ja sebe szcze pokażu!

Ałe ty swojeju widpowiddju wykłykajesz stres.
Każesz: "Szczob my buły razom, nam potriben "Mersedes",
A iszcze – kwartyra, dacza, sribło, zołoto, bursztyn
I putiwky u Jehypet" – nu oce wże perehyn!

Pryspiw