Spysawszy use na swoju neprydatnist',
Ty ster swoji mriji iz pam’jati wszczert'.
Zwyczka czekaty wychowuje słabkist',
Bajduża pokora porodżuje smert'.
Twij pohljad zakutyj w newołju,
Twij wyrok w twojich oczach.
W dołoni wkarbowana dolja.
DOŁJa U TWOJiCh RUKACh!
A Wira predkiw sjaje u hori.
U Złotawim Sonci, wranisznij zori.
Ja styskaju mecz Jaryła,
Sławsja Rode-nasza Syła,
Ozowysja ridnyj kraj!
Buty w’jaznem s'ohodennja
I czekaty na proszczennja
Czy werszyty Wołju – obyraj!

Wychod' za herojiw, szczo tonut' w proklonach
Hanebnych anafem na twojij Zemli,
Wychod' i skaży whołos czysto j prozoro:
Chto tut twoji druzi, a chto – worohy.
Nawiszczo czekaty na kraszczuju dołju,
Nawiszczo wtraczaty nadiju na czas?
Wychod' na podwir’ja, wynos' swoju zbroju!
Zbroja swoja je u kożnoho z nas.
Twij pohljad ochopłjuje wyrij,
Bo syła – w twojich oczach.
Widtodi, jak spownenyj wiry,
DOŁJa U TWOJiCh RUKACh!