Wykonawca: TIK
Słowa: Віктор Бронюк, народні | Muzyka: Віктор Бронюк, ТІК |
Zełene łystja, bili kasztany,
Oj, jak to sumno, jak weczir stane.
Zełene łystja, bili kasztany,
Oj, jak to sumno, jak weczir stane.
Oj, jak to sumno, oj, jak to żurno,
Łjubyła chłopcja – zabuty trudno.
Oj, jak to sumno, oj, jak to żurno,
Łjubyła chłopcja – zabuty trudno.
Łjubyła chłopcja piwtora roku,
Poky ne znały susidy z boku.
Łjubyła chłopcja piwtora roku,
Poky ne znały susidy z boku.
A jak uznały – rozszczebetały.
Bodaj wy, łjudy, szczastja ne znały.
A jak uznały – rozszczebetały.
Bodaj wy, łjudy, szczastja ne znały.
Susidy błyz'ki – worohy wljati,
Pyjte, huljajte, jak sobi znajte.
Susidy błyz'ki – worohy kljati.
Pyjte, huljajte, jak sobi znajte.
Pyjte, huljajte, jak sobi znajte,
De chodjat' dwoje – ne rozłuczajte.
Pyjte, huljajte, jak sobi znajte,
De chodjat' dwoje – ne rozłuczajte.
Zełene łystja, bili kasztany,
Oj, jak to sumno, jak weczir stane.
Zełene łystja, bili kasztany,
Oj, jak to sumno, jak weczir stane.