Małeńki czorno-bili pljamy
Schowałys' za prozorym tłom,
Tam wse, tam wse, szczo buło z namy –
Mynułe skłejene w albom.
Stałewi puta rwut' poczuttja,
Za skłom wyruje czuże żyttja,
Tak łehko pobaczyty wse w wikni,
Ta znajesz, oczi moji wże slipi.

Ja ne baczu tebe,
Ja ne baczu nikoho,
Ja ne czuju sliw
Czużych wypadkowych.
Ne widczuwaju sliz,
Szczo obpikajut' oczi
Ja zrobyła tak,
Bo sama tak choczu.

Na storinkach szczasływi łycja,
Wkarbowani w cupkyj papir;
Czasom buwaje szczos' nasnyt'sja
Z tych dobrych, bezturbotnych dniw.
A każut', treba ity wperto do mety,
Bażannja zdijsnyty, ws'oho dosjahty,
Ne choczu! niczoho ne treba meni,
Łyszyły b spohady tilky nimi.