Jichaw kozak za Dunaj, skazaw diwczyni "proszczaj",
Odyn konyk woroneńkyj weseło huljaw.

Kryknuw, swysnuw na konja. – Ostawajsja ty sama,
Bud' szczasływa i zdorowa, hołubka moja.

– Oj wernysja, kozacze, twoja diwczyna płacze.
Z kym ty jiji spokydajesz, jidesz za Dunaj?

– Spokydaju tebe dołu, a sam jidu u dorohu.
Bud' szczasływa i zdorowa, hołubka moja.

– Ja ne choczu nikoho, tilky tebe odnoho.
Łysz by tilky buw zdorowyj – tam wse propade.