Oj tam, za horamy, pisoczok dribneńkyj.
Chodyw do diwczyny kozak mołodeńkyj.

Chodyw win do neji, chotiw jiji braty –
Jomu ne weliła joho ridna maty.

– Dozwol meni, mamo, krynycju kopaty.
Czy pryjdut' diwczata wodyczeńku braty?

Pryjszły wsi diwczata – mojeji nemaje.
Mabut', moju myłu maty ne puskaje.

– Dozwol meni, mamo, kałynu łamaty.
Czy pryjdut' diwczata puczeczky w’jazaty?

Pryjszły wsi diwczata – mojeji nemaje.
Mabut', moju myłu maty ne puskaje.

– Dozwol meni, mamo, naroszno wmyraty.
Czy pryjdut' diwczata na smert' snarjażaty?

Pryjszły wsi diwczata – mojeji nemaje.
Mabut', moju myłu maty ne puskaje.

Pryjszła ta diwczyna ta stała w porozi,
Zabyłosja serce, zakapały slozy.

A mertwyj schwatywsja, za diwku wczepywsja:
– Oce ż ta diwczyna, szczo ja ułjubywsja.

Piszły rozhowory po ws'om chutoroczku,
Szczo mertwyj z żywoju chodyw po sadoczku.