Kozak ujeżaje,
Diwczynu brosaje.
– Oj kozacze-sokołe,
Woz'my mene z soboju
Na Wkrajinu dałeku.

– Diwczyna-hołubka,
De budemo żyty?
– U stepu pid werboju,
Jakby, serce, z toboju
Na Wkrajini dałekij.

– Diwczyna-hołubka,
Szczo budemo słaty?
– Kamyszy z łobodoju,
Jakby, serce, z toboju
Na Wkrajini dałekij.

– Diwczyna-hołubka,
Czym budem wkrywat'sja?
– Chocz kozac'koj połonnju,
Jakby, serce, z toboju
Na Wkrajini dałekij.

– Diwczyna-hołubka,
Szczo budem robyty?
– Budem szyt', wyszywaty,
Zołote żyto żaty
Na Wkrajini dałekij.

– Diwczyna-hołubka,
Szczo budemo jisty?
– Suchari iz wodoju,
Jakby, serce, z toboju
Na Wkrajini dałekij.