I tudy hora, i sjudy hora.
Pomiż tymy horeczkamy schodyła zorja.

A to ne zorja – diwczyna moja
Z noweńkymy widercjamy po wodycju jszła.

– Diwczyna moja, napoji konja
Z rubłenoji krynyczeńky, z pownoho wedra.

Kyń konja – ne p’je, kopytamy b’je.
Bereżysja, diwczynońka, bo win tebe wb’je.

– A chocz wb’je, ne wb’je – w mene je druha.
Je u mene sestra mładsza, pide za tebe.