Szcze ne wmerła Ukrajina, ni sława, ni wolja,
Szcze nam, brattja mołodiji, usmichnet'sja dolja.
Zhynut' naszi worożeńky, jak rosa na sonci,
Zapanujem i my brattja w naszij storononci.

Pryspiw:
Duszu tiło my położym za naszu swobodu,
I pokażem, szczo my brattja z kozac'koho rodu.

Ta jak stanem razom, brattja, wid Sjanu do Donu,
W swojim kraju panuwaty ne damo nikomu.
Czorne more szcze wsmichnet'sja, Dnipro szcze zradije,
Szcze nad Hałycz, Bukowynu dołeńka naspije.

Pryspiw

Sylna wolja, pracja szczyra szcze swoho dokaże,
W Ukrajini szcze sja woli pisońka rozljaże.
Za Karpaty widobjet'sja, zhomonyt' stepamy,
Ukrajiny sława stane pomiż narodamy.

Pryspiw

Z naszych predkiw kożu derły, na pal jich wbywały,
A taky nas ne pożerły worohy zuchwali.
Płyła krowcja, czerwonyła stepy i mohyły –
Naszi hrudy zapałyła ohnem woli j syły.

Pryspiw

Szczo kozactwu ne udałos' – te nam dowerszyty,
Worohiw des' tilky wzjałos' – treba jich prowczyty!
Ridnyj kraju, Ukrajino, błahosłowy dity,
Jdem za Tebe, za Jedynu borotys', terpity.

Pryspiw