Hej tam u Wilchiwci, tam diwczyna żyje,
Wid neji, mow wid soncja, prominnja jasne b’je.
Smijut'sja kari oczi, jak zori sered noczi,
Wid neji, mow wid soncja, prominnja jasne b’je.

Do toji diwczynońky chorunżyj zachodyw
I w synich oczenjatach spokij duszi wtopyw.
Czy w chati, czy na poli win kljaw neszczasnij doli
I w złosti dwi rosijs'ki dywiziji rozbyw.

Aż raz u temnu niczku, jak swit bezżurno spaw,
Tajemnymy steżkamy moskal na połk napaw.
Jak łew, nasz Czernyk bywsja, ta j win wkinci zmorywsja
I razom z towarystwom w newołeńku popaw.

Teper win maszeruje w dałekuju Sybir
I oczi wse zwertaje do jasnych, jasnych zir.
A skilky raziw hljane, to Wilchowec' spom’jane
I dywyt'sja tak sumno w synijuczyj prostir.