Dywys' na sebe, jakym ty staw:
Widsutnij pohljad ne bez pidstaw,
Zmarniło tiło, w oczach tuman,
Pryznajs' sobi: ty – narkoman.
Twoji druzi załyszyły tebe, ty odyn,
Na tebe dawyt' widczaj z usich storin,
Ty dumajesz zranku: de distaty by płan,
Ty – narkoman.

Pryspiw:
Tak załyszy, załyszy chocz krapłju nadij na dni,
Zhasło switło u twojemu wikni,
Ty żywesz u prydumanim sni,
Krow otrutu w mozok nese.
Ech, kajf, o-je...

Nastane czas, kołys' zakinczyt'sja wse,
Czorne tiło twoje chtos' ponese,
Rozirwet'sja son i sołodkyj durman,
Ty – narkoman.

Pryspiw

Dywys' na sebe, jakym ty staw:
Widsutnij pohljad ne bez pidstaw,
Zmarniło tiło, w oczach tuman,
Pryznajs' sobi: ty – narkoman.