Ja dywłjus' na rozwiszeni karty –
I żwawiszajut' mriji moji:
Heohrafija kłycze u mandry,
Napynaje witryła swoji.
I rozkazuje wczytel jaskrawo
(Niby sprawdi usjudy buwaw)
Pro morja, kontynenty, derżawy,
I pro jawyszcza rizni j dywa.
Pro kraji zahadkowi j kazkowi,
Szczo czarujut' i wabljat' mene...
Ta chocz jak tam cikawo j czudowo,
Tilky znaju ja, druzi, odne:
Na piwnoczi i piwdni
Bahato je krajin,
Ta ridnyj kraj i ridnyj dim
Na switi łysz odyn!

I łeczu ja u mrijach kryłatych
Kriz' tumany mynułych wikiw
U czasy karaweł i piratiw,
U dobu wyznacznych widkryttiw!
I zminjajut'sja kursy i rumby,
I zanosyt' ujawu moju –
Os' ja wże osobysto z Kołumbom
Na mistku kapitans'kim stoju!
Os' ja marsowym u Mahellana,
Os' na połjusi czy bozna-de!..
Ta teplisze, niż doma, u mamy,
Tak i znajte, nemaje nide!
Na zachodi i schodi
Bahato je krajin,
Ta ridnyj kraj i ridnyj dim
Na switi łysz odyn!