Szczos' meni na wsich dorohach stało ne wezty,
Szczos' pobilszało wybojiw, stało bilsz trjasty,
Neskładuchy i nepruchy stały doszkuljat',
A na riwnomu prokoły boljacze dijmat'!..
Ta skazały łjudy dobriji, szczo dawno meni pora
Prykołot' sobi buławoczku,
Ta szcze j druhu na dobawoczku –
I pide wse na poprawoczku,
Znime porczu wsju i wraz!

Pryspiw:
Buławoczko, buławoczko, chaj złyt'sja worożbyt –
Wid czar joho, buławoczko, mene ubereży!
Szczob ne zdoław ni pryworot, ni porcza, ni prystrit –
Chrany mene, buławoczko,
Zawydnykam – udawoczka,
Wid nych, łychych, kanawoczka,
A mij – hromowidwid!
Chrany mene, buławoczka,
Na czakłuniw uprawoczka,
Wid nych – tynoczok, szawoczka...
A mij – hromowidwid!

Ja buławoczku pryszpyłju, pryłasztuju tak,
Szczob wid porczi ne strażdały um i krasota,
Szczoby łycho ne kłjuwało, nacze toj korszak,
Szczob wid bid ne wysychały tiło i dusza!
Szczoby napasti ta prykrosti ne naskoczyły, buwa, –
Bud' meni mow szczyt, buławoczko,
Mow kolczużka-bezrukawoczka,
Ta szcze zastibka w dobawoczku...
A wraham bud' – buława! Buława! Oho-ho!

Pryspiw