Wikowu, newbłahannu neriwnist'
Ty dribnyceju zwesz żartoma.
Powertajesz mełodij czariwnist'
I znachodysz dlja pisni słowa.
Dumaw ja sribłom inij namerzne
I chołodna zyma ne myne,
Nu, a ty u trojandowi wesny
Niby kłyczesz i kłyczesz mene.

Pryspiw:
Ja bezhrisznym ne buw,
Kohos' skoro zabuw,
Może czasto kochaw,
Może dowho proszczaw.
Ta na tebe dywłjus',
Jak na junosti cwit,
Dotorknutys' bojus',
Jak do projdenych lit.

Jak mene zaworożujesz smichom,
Obrywajet'sja w serci struna.
To łetysz des' nestrymanym witrom,
To znow porucz zatychnesz sumna.
Ja chowaju zitchannja u pisnju,
Szczob tebe ne obrazyt' niczym, –
Ne zbahnut' twojij junosti, zwisno,
Jak że choczet'sja but' mołodym.

Pryspiw