Czomu tak czasto snyszsja ty noczamy
Ne maty, ne drużyna, ne sestra
I zustricz ta rozwijana witramy –
Zabuto wse, osinnja wże pora.

Pryspiw:
Rozbytyj kełych, znaju ne zibraty,
Trywożat' duszu nespokijni sny.
Łjubow mynuła, pizno sumuwaty,
Roky łetjat', jak chmary woseny.

Chocz znaju – mrij junac'kych ne wernuty,
Ta husy znow nad chatoju surmljat'.
Ja kryku jichńoho ne choczu czuty,
Chaj inszi płaczut' i jak wisk horjat'.

Mynuli wtraty ważczajut' z rokamy
Ta spałeno nazad usi mosty, –
My nyni chodym riznymy szljachamy,
Mohły ż odnoju steżkoju ity.