Ne spiwaj że, skrypoczko, i ne płacz,
Ty duszi mojeji ne rozczułysz.
Struny sribni bilsze ne zazwuczat',
Palci bili smyczok wże zabuły.

Pryspiw:
Ja z toboju howoryty mohła,
Jak z swojeju ridnoju sestroju.
Pro łjubow, pro szczastja, pro diła,
Pro use tajemne tilky z toboju.

Znała ty usi moji dumky,
Rozumiła wsi moji kapryzy,
Rozdiljała radoszczi i sum,
Poczuttiw mojich nezajmani repryzy.

Ja z toboju bilsze ne podiłjus'
Wsim otym, szczo zaczepyło duszu.
Nacze struny tam i zaljahło,
Zazwuczało, ja ż mowczaty muszu.

Bilsze, sestro, ne spiwaj że, ne płacz.
Ne roztrawłjuj duszu, proszu, mołju.
Ty meni rozradoju buła,
A teper mowczy, mowczy, mowczy.

Pryspiw

Ne spiwaj że, skrypoczko, i ne płacz...
Ne spiwaj że, skrypoczko, i ne płacz...
Ne spiwaj że, skrypoczko, i ne płacz...