Ne spivay ze, skrypochko, i ne plach,
Ty dushi moyeyi ne rozchulysh.
Struny sribni bilshe ne zazvuchat',
Palci bili smychok vze zabuly.

Pryspiv:
Ya z toboyu hovoryty mohla,
Yak z svoyeyu ridnoyu sestroyu.
Pro lyubov, pro shchastya, pro dila,
Pro use tayemne tilky z toboyu.

Znala ty usi moyi dumky,
Rozumila vsi moyi kapryzy,
Rozdilyala radoshchi i sum,
Pochuttiv moyich nezaymani repryzy.

Ya z toboyu bilshe ne podilyus'
Vsim otym, shcho zachepylo dushu.
Nache struny tam i zalyahlo,
Zazvuchalo, ya z movchaty mushu.

Bilshe, sestro, ne spivay ze, ne plach.
Ne roztravlyuy dushu, proshu, molyu.
Ty meni rozradoyu bula,
A teper movchy, movchy, movchy.

Pryspiv

Ne spivay ze, skrypochko, i ne plach...
Ne spivay ze, skrypochko, i ne plach...
Ne spivay ze, skrypochko, i ne plach...