Łehko, jak łuna łeczu za toboju
I niżno, jak struna torkajusja sercja,
Ta tilky ty w sobi, ne czujesz, ne baczysz,
I płetywo dumok dowkoło tumanom łeżyt'.
A ja łuna, łeczu za toboju
I newydymkoju torkajusja sercja,
Ty ne wpijmaw mene, koły buła porucz,
Ty ne chotiw mene, teper wże ne złowysz, bo ja...

Łehko, jak witer ja za toboju łeczu.
Tycho, jak niżnist', czujesz, jak ja mowczu?

Pryspiw:
Ne zabuwaj, ne zabuwaj, ja za toboju skriz' litaju,
Ne zabuwaj, ne zabuwaj, ty ne poczujesz, jak zitchaju,
Ne zabuwaj, ne zabuwaj, porucz mene nema, nemaje.
Ne zabuwaj. ne zabuwaj, ne pomiczajesz i ne znajesz. (wes' kupłet – 2)

Jak widłunnja wtraczena łjubow,
Ne wteczesz i ne wpijmajesz,
Jak widłunnja tane dlja oboch
I za namy skriz' litaje.
Nepomitno dałenije deń,
I staje widłunnjam wczora.
Ty mene ne znajdesz wże nide,
Chocz ja zawżdy budu porucz.

Łehko, jak witer ja za toboju łeczu.
Tycho, jak niżnist', czujesz, jak ja mowczu?

Pryspiw (2)