Moja łjubow', moja peczal.
Poroj sebja do boły żal.
Moja sud'ba prehrad połna,
No nykomu ja ne nużna.

Dewczonka s szumnoho żurnała,
Nelzja tak bolsze żyt', ustała.
Słowa ułibky y meczti –
Wse dety hłupoj pustoti.

Pryspiw:
Moskwa, Paryż – tołpi melkanyja,
A nocz'ju serdca sodrohanyja.
Model szykarnoho żurnała,
Choczu naczat' wsju żyzń snaczała.
Bud' prokljat moj serdecznij hrym.

Menja łjubył smesznoj malczyszka,
Za mnoju mczałsja on w prypriżku,
Pred nym zakriła hordo dwer'.
A czto ymeju ja teper'?

Tak dołho sławi dobywałas'.
Ona odna łysz' mne dostałas',
A sczast'e otdano druhym.
Bud' prokljat moj serdecznij hrym.

Pryspiw (2)