Ożenywsja szczyhłyk
Na tychim Dunaju,
Ożenywsja, utratywsja,
A żinky ne maje.

Worony-muzyky
Hrały na jazyky,
A soroky-prydanky
Skaczut' popid ławky.

A worony – stari żony
Piszły tancjuwaty,
A kruk uzjaw druk,
Piszow pidhanjaty.

Ożenywsja szczyhłyk,
Wzjaw sobi synyczku,
Harnuju czornjawuju,
Choroszuju ptyczku.

Wona deń pożyła,
Druhyj – pokydaje.
Szczyhłyk mołodeńkyj
Whoru pidlitaje.

Szczyhłyk mołodeńkyj
Whoru pidlitaje,
Pytajet'sja sołowejka,
De wona litaje.

– Sołowejku-swatku,
Czy ne buw ty w sadku?
Czy ne baczyw żony moji,
Synyczeńky mołodoji?

– Oj baczyw, ja baczyw,
Otut wertiłasja,
Otut wona na cej czas
Ta j des' podiłasja.

– Oj tam na dołynci,
W zełenij kropywci,
Oj tam wona, mołoda,
Cju nicz noczuwała.

Zarosywsja szczyhłyk
Po sami kolincja
Ta szukaje na synyczku
Dobroho polincja.

Szczyhłyk potycheńku,
Szczyhłyk pomałeńku
Wpijmaw swoju synyczeńku
Za niżku biłeńku.

Zaczaw jiji byty,
Zaczaw wołoczyty.
Wsjaka ptycja zlitajet'sja
Jiji boronyty.

– Oj naszczo tak, szczyhłyk,
Ta synyczku byty?
– Czom ne chocze wraża ptycja
Izo mnoju żyty?