Ozenyvsya shchyhlyk
Na tychim Dunayu,
Ozenyvsya, utratyvsya,
A zinky ne maye.

Vorony-muzyky
Hraly na yazyky,
A soroky-prydanky
Skachut' popid lavky.

A vorony – stari zony
Pishly tancyuvaty,
A kruk uzyav druk,
Pishov pidhanyaty.

Ozenyvsya shchyhlyk,
Vzyav sobi synychku,
Harnuyu chornyavuyu,
Choroshuyu ptychku.

Vona den pozyla,
Druhyi – pokydaye.
Shchyhlyk molodenkyi
Vhoru pidlitaye.

Shchyhlyk molodenkyi
Vhoru pidlitaye,
Pytayet'sya soloveyka,
De vona litaye.

– Soloveyku-svatku,
Chy ne buv ty v sadku?
Chy ne bachyv zony moyi,
Synychenky molodoyi?

– Oy bachyv, ya bachyv,
Otut vertilasya,
Otut vona na cey chas
Ta y des' podilasya.

– Oy tam na dolynci,
V zeleniy kropyvci,
Oy tam vona, moloda,
Cyu nich nochuvala.

Zarosyvsya shchyhlyk
Po sami kolincya
Ta shukaye na synychku
Dobroho polincya.

Shchyhlyk potychenku,
Shchyhlyk pomalenku
Vpiymav svoyu synychenku
Za nizku bilenku.

Zachav yiyi byty,
Zachav volochyty.
Vsyaka ptycya zlitayet'sya
Yiyi boronyty.

– Oy nashcho tak, shchyhlyk,
Ta synychku byty?
– Chom ne choche vraza ptycya
Izo mnoyu zyty?