Ne wyroste wyszcze tynu łoboda,
Ne stara buła u popa popadja.

Jak piszow pip u cerkwu winczaty,
A tym czasom popadja piszła huljaty.

Pip winczaw ta wse dywywsja u wikno,
Czy ne wyjde popadeńka do ńoho.

Czytaw, czytaw knyżku – perestaw,
Jde dodomu – popadeńky ne zastaw.

Oj nadiw pip swoju rjasu nowu,
Ta biżyt' win szukat' swoju popadju.

Szukaw, szukaw popadońku – ne znajszow,
Zapłutawsja w łobodońku ta j upaw.

– Bodaj tebe, popadeńko, czort uzjaw,
Czerez tebe nowu rjasu rozirwaw.

Prychodyt' dodomu popadja wnoczi,
A pip łeżyt' łedwe żywyj na peczi.