Ne vyroste vyshche tynu loboda,
Ne stara bula u popa popadya.

Yak pishov pip u cerkvu vinchaty,
A tym chasom popadya pishla hulyaty.

Pip vinchav ta vse dyvyvsya u vikno,
Chy ne vyide popadenka do noho.

Chytav, chytav knyzku – perestav,
Yde dodomu – popadenky ne zastav.

Oy nadiv pip svoyu ryasu novu,
Ta bizyt' vin shukat' svoyu popadyu.

Shukav, shukav popadonku – ne znayshov,
Zaplutavsya v lobodonku ta y upav.

– Boday tebe, popadenko, chort uzyav,
Cherez tebe novu ryasu rozirvav.

Prychodyt' dodomu popadya vnochi,
A pip lezyt' ledve zyvyi na pechi.