Nemaje chliba – spiwaj!
Nemaje chaty – chody, huljaj!
Hołyj, hołodnyj, ałe swobodnyj!
Dusza po smerti popade w raj.
Ne majesz mowy – mowczy!
Potratyw honor – sydy, droczy!
Łycho tobi! Ne czujesz kochannja – spy,
Pobaczysz sołodki sny.

Chto chocze żyty, tika.
Tecze powoli łjudej rika.
A ty, brodjaho, Bohowi djakuj,
Szczo twoja dolja ne taka.
Szczo ne takyj jak usi,
Ne robysz jak twij susid.
Jak ważajesz, ne mowczysz, ne chowajeszsja, ne spysz,
Ne czujesz prawdy, – kryczysz!

Tobi zakonu nema,
Twoja krajina tobi – tjurma.
Ne ubyj, ne krady, a jak ukraw, – ne popady:
Moral, z dytynstwa tobi znajoma.
Nemaje chliba – spiwaj!
Nemaje kasy, – chody, huljaj!
Hołyj, hołodnyj, za te – swobodnyj,
Dusza po smerti popade w raj!