De spljat' u mohyłach didy-kozaky,
De misjac' huljaje nad stepom szyrokym,
Tam czujet'sja marewom podych hłybokyj,
Z Wełykoho łuhu tam wijut' duchmjani witry.

To Kuz'ma ta Dem’jan – Bożiji kowali,
Kołys' w dawnynu pryw’jazały do płuhu
Zmijuku wełyku ta j zorały po łuhu,
Do Czornoho morja poryły riczky ta bałky.

Pryspiw:
Witer dme, trawy hne... (3)
Witer dme, hej...

Do zachodu soncja porubanyj szljach,
Szczo buło kołys', to teper pozabuto,
Mowczyt' Wołopas, to tak maje buty,
Dusza zahubyłasja des' w bur’janach.

Ne treba szukat' zaczarowanyj skarb,
Szcze czas ne pryjszow, szczob win dawsja u ruky,
Pidnjaty kryła ta j na czajci za witrom czkurnuty,
Szczo za dumu myczyt' nimyj bożewilnyj kobzar?..

Pryspiw