Os' i pryjszła do mene znow
Neżdanna i neprochana,
Slozu zmachnuła rukawom
Małeńka napołochana.

Pryspiw:
Rannja wesna cwiła,
W nebo nesły nas kryła,
Dołeńka nas zweła,
Dołeczka j rozłuczyła.

Spynywszys' pohljad widweła –
Obom nezruczno stało,
Skazała tycho jak mohła:
"A ja tebe kochała."

Pryspiw

Nazustricz ruky prostjahła
I szcze szczos' howoryła,
I na proszczannja obnjała:
"Oj szczo ż ja narobyła?"

"Teper tobi, jak i meni,
Ne widaty spokoju" –
I tycho znykła wdałyni
Za młoju hołuboju.

Pryspiw (2)