Tiło iz sebe duszu wyjmało
Ta zamist' płattja jiji odjahało.
Nacze cariwna pyszałosja nym,
Nezapljamowanym i czariwnym.

Płattja-dusza buło sjajucze, biłe.
Tiło znimaty joho ne chotiło,
Szczob wid nedobrych oczej prychowaty
Ta łysz na wełyki swjata odjahaty.

W swjatkowomu wbranni chodyło po switu.
Wmiło smijatys', kochaty, radity.
Chodyło ne tam, obyrało ne tych.
Dobrodijiw mało, bahato łychych.

Nadija, kochannja ta wira poblidły.
Płattja czariwne stało łachmittjam.
Zło rozirwało joho na szmattja.
Mertwij duszi nema worottja.

Tiło buło take neobaczne...
Teper ne smijet'sja wono i ne płacze.
Teper ne chwyłjuje joho poczuttja,
Bo razom z duszeju piszło het' żyttja.