Mij snih zasypaje twoji slidy na pisku,
Mij czowen rozrizaw chwyli twoho bażannja,
Opiwnicznyj kryk mene pozbawyw snu
J dowiku pryrik na neskinczenni strażdannja.

Probacz, jakszczo zmożesz, mene,
My c'oho oboje bażały
Nazad czasu ne powernesz
Ta wse ż, nedaremno kochały.

Po sobi łyszyły zim’jati slidy u trawi,
Obijmamy witru holi tiła obpikały,
Sebe zapytały, newże my dosi żywi,
Jak w rytmi serdec' nas chwyli wostannje hojdały.

Wże bilsze ne czuty twoho sercja stuk
A moje tremtyt', do bołju tremtyt', jak zhadaju,
Jak styhłymy wysznjamy tebe hoduwaw iz ruk,
Ja tut, a ty – tam, i nichto mene ne czekaje.