Trymaj mene micnisze, niż uczora,
Bo widlitaje ostannij wże łystok.
Nam ne wdajet'sja unyknuty powtoriw:
Istoriji żyttja, zaterti do dirok.

Ja baczyw zapach, ja wdychaw twij pohljad,
Ta pered tiłom twojim wstojaty ne zmih.
Po szyju u wodi – napownjujet'sja czasza,
Mene wże ne wrjatuje woli oberih.

Ce buło twoje tiło –
Krasa, szczo duszu zhubyła ne odnu.
Ce buło twoje tiło –
Ostannja kraplja mojeji czaszi,
Ja tonu!

Zwabływym wyhynom ty wmiło spekułjujesz,
Krasoju wbywczoju zachopłjujesz sercja.
Horljanku rwu, ta ty mene ne czujesz,
Bo ty szcze bilsz samozakochana, niż ja!

Ja tonu u tobi!..