Łetyt' hałka czerez bałku,
Łitajuczy, krjacze...
Mołodaja diwczynońka
Chodyt' hajem, płacze.

Ne puskaje mene maty
Wranci do krynyci,
Ni żyta żat', ni lonu brat',
Ni na weczornyci.

"Pusty ż mene, moja maty,
W lisky po horiszky,
Czy ne najdu szczastja-doli
Ja sobi chocz triszky!"

"Ne puszczu ż ja, dytja moje,
W lisky po horiszky,
Bo wże meni nadojiły
Chłop’jaczi nasmiszky!"

Wczora zweczora pizneńko,
Jak maty zasnuła,
Wyjszła słuchat' sołowejka,
Mow zrodu ne czuła.

Wyjszła, stała nad riczkoju
Ta j dywłjusja w wodu...
Tjażko, maty, ważko, maty!
Naszczo dała wrodu?

Zmałjuwała biłe łyczko
I czorniji browy,
Ta ne dała meni, maty,
Ni szczastja, ni doli.

Buło b tobi, moja maty,
Cych briw ne dawaty;
Łuczcze b tobi, moja maty,
Szczastja j dołju daty!