Pożuryłosja myłeje brattja,
Szczo j u nowych kajdanach,
Szczo nabor berut' i nakład kładut',
Szcze j na panszczynu honjat'.

Zołota hrywa persa pokryła
U konja woronoho...
Biłeje łyczko, czorniji browy
U kozaka mołodoho.

Sidłaje kozak konja woronoho
Ta j jide na Wkrajinu,
A za nym, za nym otec'-matusja:
"Zawernysja, mij synu!"

"Oj ne wernusja, otec'-matusja!
Pojidu na Wkrajinu...
W mene kiń woronyj, sam ja mołodyj,
To, zdajet'sja, ne zahynu".

Pojichaw kozak w zełenyj bajrak,
Staw konja napuwaty;
A za nym, za nym a pan Żuraws'kyj
Chocze w newołju wzjaty.

"Oj bery, pane, sukna j żupany,
Szcze j konja woronoho,–
Ne wiz'my mene u newołeńku,
Kozaka mołodoho!"

Uzjały joho, poweły joho
Jaramy j dołynamy,
Ta j znjały jomu z plicz hołowońku
Miż tr'oma mohyłamy...

"Czy ne żal tobi, zełenyj dube,
Tijeji topoli bude,
Szczo ne raz, ne dwa twij żołudoczok
Pid jiji łystom bude?

Czy ne żal tobi, mołodyj kozacze,
Tijeji diwczyny bude,
Szczo łjubyw-kochaw piwtora hoda,
A teper wiz'mut' łjudy?"