Oj krjacze, krjacze ta czorneńkyj woron
Ta u łuzi nad wodoju;
Oj płacze, płacze kozak mołodeńkyj
Na konyku woronomu.

Oj krjacze, krjacze ta czorneńkyj woron
Ta na hłybokij dołyni;
Oj płacze, płacze mołodyj kozacze
Po neszczasływij hodyni.

"Woronyj konju, hraj ty pido mnoju!
Ta rozbyj ty tuhu moju!
Rozbyj, rozbyj tuhu po temnomu łuhu
Kozakowi mołodomu".

Oj ide kozak ta doriżeńkoju,
Slizońkamy umywajet'sja:
"Des' moja neńka, des' moja stareńka
Ta za mnoju ubywajet'sja".

Ta w nediłeńku, rano-poraneńku,
Szcze jak sonce ne schodyło,
Ta z’jiżdżałasja wsja moja rodyna:
Wona mene wyprowodyła.

"Wyprowodżajesz mene, moja rodynońko,
Da czy ne żal tobi bude,
Jak ja pojidu na tu Ukrajinu
Ta pomiż czużiji łjudy?

Oj zhadaj mene, moja stara nene,
Sidajuczy ta obidaty,–
Des' moja dytyna na czużij storoni
Da nikomu ta odwidaty.

Oj zhadaj mene, moja stara nene,
Jak sjadesz u weczeri jisty,–
Des' moja dytyna na czużij storoni,
Da nema od joho wisti".