Tam, na hori, likarnja stojała,
W tij likarni Marusja łeżała.

W tij likarni Marusja łeżała,
Czornym szowkom hołowu zw’jazała.

Czornym szowkom hołowu zw’jazała,
Sama z morja trojziłlja bażała.

– A chto meni trojziłlja distane,
Toj zi mnoju na rusznyczok stane.

Obizwawsja kozak mołodeńkyj:
– Je u mene konyk woroneńkyj.

A ja tobi trojziłlja distanu,
I z toboju na rusznyczok stanu.

Jak staw kozak trojziłlja kopaty,
Stała jomu zozulja kuwaty:

– Oj ne kopaj, kozaczeńku, ziłlja,
Bo wże w toji diwczyny wesiłlja.

Jide kozak z tr'oma ziłljaczkamy,
Jde diwczyna z swojimy drużkamy.

Do drużok win szapoczku znimaje,
Do Marusi szabłju wytjahaje.

Koły w poli makiwka bryniła,
To w Marusi hołowa złetiła.

Tut nauka wsim diwczatam stroha,
Szoby wirni buły swoho słowa.