Oj czerwono sonce schodyt', czerwono zachodyt',
Rad by ja sja dowidaty, szczo diwczyna robyt'.

Rad by ja sja dowidaty, oj rad by ja znaty,
Czy pozwołyt' diwczynońka starostiw prysłaty.

Oj jichaw ja dorohoju, jichaw berehamy,
Nadybaw ja try diwczyny z czornymy browamy.

Odna buła Maruseńka, druha Kateryna,
A ta tretja diwczynońka – toto moja myła.

Oj zliz że ja z konyczeńka, staw ziłlja kopaty,
Pryłetiła zozułeńka ta j stała kuwaty.

– Oj ne kopaj, kozaczeńku, trojakoho ziłlja,
Bo wże twoja diwczynońka prosyt' na wesiłlja.

Oj siw że ja na konyka ta j jidu dodomu,
A wże moja diwczynońka ne bude nikomu.

Pryjichaw ja do diwczyny, na jiji podwir’ja,
Udaryły try orkestry na jiji wesiłlja.

Pryjichaw ja do diwczyny, aż do jiji chaty,
Wyjszow z chaty staryj bat'ko, staw mene pytaty.

– Ne choczu ja, staryj bat'ku, medu ni horiwky,
Tilky choczu promowyty dwa słowa do diwky.

Oj prawoju ruczeńkoju diwczynu witaje,
A liwoju ruczeńkoju szabelku wyjmaje.

Oj bryniła szabełyna, bryniła, bryniła,
A wże tiji diwczynońky hołowa złetiła.

Jak łetiła, tak łetiła, wpała na dołynu,
Siw że kozak na konyka, wtik na Bukowynu.