Oj iszow ja sztyry myli lisom,
Wona mene kłykała:
– Oj wernysja, mij myłyj kryształju,
Czym że ja tja whniwyła?

– Whniwyła-s m’ja, mołoda diwczyno,
Duże tjażko whniwyła,
Jak ja buw’jem pid twojim wikoncem,
To ty mała inszoho.

– Oj ne mała, mij myłyj sokołe,
Oj ne mała, ne mała,
Win prosyw m’ja rozmarynu kwitku,
Ja mu wiknom łodała.

– Oj ne treba, mołoda diwczyno,
Cwit kałynu łamaty,
Oj ne treba, mołoda diwczyno,
Po dwoch naraz kochaty.