Oj u łuzi na kałyni
Kołysała Maruseńka dwi dytyni.

Kołysała i płakała:
– Oj czoho ja, mołodeńka, doczekała?

Doczekała dwi posłuzi,
De ja chodżu, szczo ja robłju,– serce w tuzi.

Sestro moja, sestro ridna,
Pokołyszy meni dity, bo ja bidna.

– Oj rada b ja kołysaty,
Budut' maty, budut' bat'ko narikaty.

– Sestro moja, Boh z toboju,
Ja zaberu swoji dity iz soboju.

Budu żaty i w’jazaty,
Budu swoji mali dity kołysaty.