Pid obłaczkom jawir pochyłenyj,
Sydyt' na nim ptaszok prymyłenyj.
Czujesz, myła, jak toj ptaszok spiwa,
Że z łjubowi nicz dobra ne bywa.
Że z łjubowi, że z łjubowi
Nicz dobra ne bywa.

Sy ty łjubow je od Boha dana?
Sy ty, może, d’jabłom pidszeptana?
Chocz by-s ne chtiw, to musysz łjubyty,
Chocz by-s ne chtiw, proto masz terpity.
Chocz by-s ne chtiw, chocz by-s ne chtiw
Proto masz terpity.

Moja myła, ty pokuso jedna,
Łjubyw ja tja ne rik i ne dwa.
Ty my dała ziłlja si napyty?
Ne moż, myła, nijak bez tja żyty.
Ne moż, myła, ne moż, myła,
Nijak bez tja żyty.

My worożka dawno worożyła,
Że mja zwuryt diwka czornobrywa,
Że ne budu wydiw za ńow swita,
Aż promynut' moji młady lita.
Aż promynut', aż promynut'
Moji młady lita.

Pid obłaczkom jawir zełenije,
Czujesz, myła, jak toj witer wije.
Może wyrwe jeho z korinjamy,
Myła moja, szto to bude z namy?
Myła moja, myła moja,
Szto to bude z namy?