– Żeno moja młada, otworjaj mi dweri,
Bo uż ide twuj muż z ameryckoj zemli.

Żena utworyła, ta j ruczku podała:
– Witaj, muj sokołe, dawnja ja tja żdała.

– Żeno moja młada, jak że-s' sa chowała?
Łjudy powidawut', że-s' frajira mała.

Byty tja ne budu, swita ti daruju,
Wytky ja pryjichaw, nazad maszyruju.

Swoji drubni dity beru w Ameryku,
By tu ne zostały na bidu wełyku.

A ty, żeno moja, rob jak sama znajesz,
Wece ty od mene centa ne dustanesz.