Tam na hori ternyna, (2)
Pry ternyni chatyna, (2)

Pry chatyni kołoda, (2)
Jest tam wdowa mołoda. (2)

Jest tam wdowa mołoda, (2)
Porodyła syny dwa. (2)

Jak ona jich zrodyła, (2)
W biłyj papir powyła. (2)

W biłyj papir powyła, (2)
Do Dunaju szmaryła. (2)

Ty, Dunaju, ty, woda, (2)
Czy wychowasz syny dwa? (2)

Oj wychowam, czom by ni, (2)
I na wojnu wyszłju jich. (2)

Mynuw roczok – piwtora, (2)
Wyszła wdowa po wodu. (2)

Stała ona wodu brac, (2)
Stały pany wypływac. (2)

Oj ty, wdowa mołoda, (2)
Czy połjubysz pany dwa? (2)

Oj połjubłju, czom by ni; (2)
Za odnoho sama jdu,
Za druhoho doczku szłju.

Doczka w korczmi służyła, (2)
Pohar wyna wtoczyła, (2)

Pohar wyna wtoczyła, (2)
I tjażeńko zdychała. (2)

Oj doneczko, doneczko, (2)
Czom tjażeńko zdychajesz? (2)

Jak ne maju zdychaty, (2)
Za brata każut ity. (2)

Teraz takyj swit nastaw, (2)
Szto brat sestru ne poznaw. (2)

Teraz taka nowyna, (2)
Yde maty za syna. (2)